มีใครบางคนกล่าวไว้ว่า"ชีวิตคือการเดินทาง"ในชีวิตของคนเรานั้น ไม่อาจยุติการเดินทางไปข้างหน้าได้ จะเดินเร็วหรือช้าเท่านั้น และไม่มีใครรู้ว่าจะจบลงเมื่อไร แต่นั่นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่าจะจบลงอย่างไร จบแบบมีคุณค่าต่อตนเองและคนรอบข้างที่เกี่ยวข้องด้วยหรือเปล่า หรือจะจบอย่างไร้ค่า ไม่มีความหมาย ไม่มีคุณค่ากับความทรงจำของใครต่อใคร
เตรียมวางสมอเพื่อร้อยเชือกในการโรยตัว (belay) หน้าผาแห่งนี้ไม่สูงมากนัก เราเล่นก่อนจะไปปีนอีกแห่งหนึ่ง
Posted by ลุง วรรณ at 22:53
Labels: Australia, Rock climbing, Tasmania