Thursday 6 September 2007

โรงพยาบาลราชบุรี สถานพยาบาลล้าหลัง


ได้ข่าวจากเพื่อนๆ ที่เกษียณราชการเหมือนเราว่าปัจจุบันโรงพยาบาล(ของรัฐ)ต่างๆ มีโครงการจ่ายตรงเพื่อเก็บเงินค่ารักษาจากกรมบัญชีกลางโดยที่เราไม่ต้องตั้งเบิกจากต้นสังกัด เราไปที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เพราะบ้านลูกชายอยู่ละแวกนั้นเพื่อสมัครเข้าโครงการจ่ายตรงดังกล่าว ระบบการทำงานของรพ.ธรรมศาสตร์นั้นจัดว่าดีมาก ทำงานได้รวดเร็ว ระบบฐานข้อมูลสารสนเทศดีมาก เราจัดการพิมพ์ลายนิ้วมือและทุกอย่างเสร็จภายในเวลาไม่นานมากนักทั้งๆ ที่ในวันนั้นคนเยอะมาก เราได้บัตรโรงพยาบาลมา พนักงานแจ้งว่าเราสามารถใช้บริการได้ทันที แต่เราไม่ได้ใช้บริการในวันนั้นด้วยเหตุที่เรายังไม่ได้เป็นอะไร

อย่างไรก็ตาม โรงพยาบาลแต่ละแห่งมีประสิทธิภาพการทำงานไม่เหมือนกัน เมื่อสองสามวันก่อนเราได้ไป “โรงพยาบาลราชบุรี”โดยบังเอิญ เลยตัดสินใจทำบัตรเพื่อสมัครเข้าโครงการจ่ายตรงเพราะบ้านเราอยู่สมุทรสงคราม เราต้องใช้เวลาจัดการเรื่องเอกสารต่างๆ เป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วโมง เมื่อพิมพ์ลายนิ้วมือเสร็จแล้วก็ต้องช้อคเพราะทางโรงพยาบาลบอกว่าต้องรอบัตรอีกหนึ่งเดือน ตอนนี้ยังใช้บริการไม่ได้

โอ้โห อะไรจะขนาดนั้น นี่ขนาดเรามีฐานข้อมูลออนไลน์ ทางอินเตอร์เน็ตแล้ว โรงพยาบาลยังไม่สามารถจัดการกับข้อมูลได้ (ก็ไม่รู้ว่ารอพระแสงของ้าว ดาบฟ้าฟื้นอะไรนักหนา) ต้องรอเวลาถึงหนึ่งเดือน

ทำให้เราเปรียบเทียบได้ว่าคุณภาพของคนนั้นเป็นเรื่องสำคัญ ปัจจุบันโรงพยาบาลไม่สามารถปฏิเสธได้อีกต่อไปว่าโรงพยาบาลไม่ได้มีหน้าที่รักษาคนไข้อย่างเดียว และไม่จำเป็นต้องพัฒนาเรื่องอื่นรวมถึงฐานข้อมูลเนื่องจากมีคนไข้มากขึ้น การรวบรวมและสร้างฐานข้อมูลจึงเป็นเรื่องสำคัญ โรงพยาบาลราชบุรีต้องปรับปรุงคนและบุคลากรให้มากกว่านี้ อย่าเอาพวก Deaf & Dumb (พวกหูหนา ตาเร่อ) หรือพวก Stupid มาทำงานฐานข้อมูลอย่างที่ผมเคยเจอ และผมสัญญากับตัวเองว่าจะไม่เข้าไปรับบัตรที่ว่านั้นไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตามเพราะขนาดฐานข้อมูลง่ายๆ ยังทำเป็นเดือน เรื่องการรักษาพยาบาลก็ไม่ต้องพูดถึง หากใครมีประสบการณ์ร้ายๆ จากโรงพยาบาลแห่งนี้มาก็เล่าสู่กันฟังนะครับ