ภาษาอังกฤษวันละหน่อยกับลุงวรรณ

การออกเสียงภาษาอังกฤษ (Improving your pronunciation)

ต่อไปนี้เป็นเคล็ดที่ช่วยในการปรับปรุงการออกเสียงภาษาอังกฤษของเราได้
ก่อนอื่นต้องยอมรับซะก่อนว่า เราไม่ใช่เจ้าของภาษา ไม่ได้เกิดมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้น การที่จะให้เราพูดภาษาอังกฤษมีสำเนียงแบบเจ้าของภาษาเปี้ยบนั้นก็คงยาก เพราะเรามาเรียนภาษาอังกฤษเอาเมื่อตอนที่เราโตแล้ว ยิ่งเราอยู่ในประเทศไทยด้วยแล้ว ไม่ค่อยจะมีโอกาสพูดภาษาอังกฤษซักเท่าไหร่ จึงเป็นเรื่องลำบากใจสำหรับคนไทยเราบ่อยๆ เอาล่ะ ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไร เอาเป็นว่าพูดแล้วคนอื่นเข้าใจที่เราพูดเป็นอันใช้ได้ อย่างไรก็ตาม ไหนๆ เรียนแล้วก็ออกเสียงให้ใกล้เคียงกับเจ้าของภาษาหน่อยละกัน เพื่อจะเอาไปใช้ได้จริงๆ และก็อย่าสิ้นหวัง มีอยู่หลายวิธีที่เราสามารถปรับปรุงทักษะการออกเสียงและการพูดของเราได้

๑. ฟังให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ (Listen to spoken English as often as possible)
ฟังเจ้าของภาษาออกเสียงคำหรือวลีต่างๆ แล้วก็ลองเอาเป็นแบบออกเสียงตามที่เจ้าของภาษาพูดดู

๒. หัดเรียนตัวอักษรที่ใช้แทน เสียง(phonetic alphabet)ดูบ้าง (Learn the phonetic alphabet)
ให้เราใช้อักษรแทนเสียง(หาได้จากในหน้าแรกหรือปกในของDictionary) เป็นแนวในการออกเสียงคำใหม่ๆ
๓. อย่าลืมเรียนการเน้นหนักของเสียงในคำใหม่ที่เราเรียนด้วย (Don’t forget to learn the word stress of a new word)
คำในภาษาอังกฤษทุกคำมีการเน้นหนักหรือ stress ในแต่ละคำหรือการเน้นที่ท้ายประโยค (intonation) ตัวอย่างเช่น คำว่า “believe” มีสองพยางค์ คือ be กับ lieve แต่การออกเสียงไปเน้นหนักที่พยางค์ที่สองหรือพยางค์ท้ายคือ be’lieve ไม่ใช่‘believe หรือพยางค์หน้า

ว่ากันว่าการเน้นเสียงหนักในภาษาอังกฤษเป็นเรื่องสำคัญเหมือนกันเพราะหากเน้นผิดพยางค์ความหมายอาจเปลี่ยนไปหรือผู้ฟังที่เป็นเจ้าของภาษาไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอย่างไร ลองอีกจะครับ

source: http://www.english-at-home.com/